Blijf op de hoogte en schrijf je in voor onze nieuwsbrief!
Teksten stilteviering 1 oktober 2017
Het moment is altijd NU en de vrucht is altijd rijp. Je hoeft alleen maar moed te verzamelen om het woud van je innerlijk binnen te gaan. De vrucht is altijd rijp en het moment is altijd de juiste tijd.
Osho- Zentarot handboek, 2002
(Innerlijke) herfst
Herfst, vallende vruchten. Sapstromen, terugtrekkend leven.
Bladeren die verkleuren tot één bont palet, afstekend tegen de blauwe hemel.
Klaar om te vallen, bij de eerste herfstdepressie.
Lijdzaam, meebewegend met de wind.
Gevallen blad, voedsel voor een nieuw leven.
En de natuur, die komt tot rust in al zijn bescheidenheid.
Bewust wordend van komen en gaan. Verstilling in al zijn eenvoud.
En ik, zie de dagen niet meer lengen, de zon die lager staat.
Duisternis valt als een deken op mij neer.
Ik voel hoe de herfst langzaam bezit van mij neemt.
Trek mij meer naar binnen, fysiek en innerlijk.
Mijn herfstdepressie van dat moment.
Ik weet, deze depressie is van tijdelijke aard.
Hoort bij dit seizoen, en niet bij mij.
Maar toch.
Innerlijk voel ik, de herfst zit ook in mij
in al zijn facetten.
Het loslaten van oude patronen,
dóór depressies gaan.
En weten, hoe moeilijk ook,
een nieuw leven begint met loslaten.
Stanny
Het pad
Als de nevelen optrekken Verschijnt de zon
Als de schors weggenomen wordt Verschijnt het hout
Als het denken verwijderd wordt Verschijnt het hart
Als het hart zichzelf heeft opgelost Verschijnt het goddelijke
Als stof en geest verdwijnen Verschijnt de ongrond
Zuiver u Want zuiver zijt ge
Laat los Want er is niets om vast te houden
Wees niets meer Want alles zijt ge al.
Erik van Ruysbeek
Herfst is de tijd van vermoeden, niet van weten
Van tasten, niet van grijpen. Van eerst met mijn duim
het waas wegvagen van een purperen pruim
en van voelen en dàn pas eten.
Herfst is rustig doende, niet als zomer doende was,
met dat druk ondernemen, proclameren en oprichten
en met uitbreiden en weer iets anders stichten.
Herfst vertraagt een ogenblik de pas.
Een krekel zit nog vol te houden in het gras
en op de grintweg snort een laatste bij.
Wat vorig jaar nog komen moest is nu voorbij.
Maar de geest is vrij.
Om te berekenen, te weerleggen en te ijken.
en om te rangschikken en te bevragen,
te beschouwen en te kijken.
Herman de Coninck
