Blijf op de hoogte en schrijf je in voor onze nieuwsbrief!
Teksten Stilteviering
Thema ‘Herfst’
In een serie van vier stiltevieringen met als onderwerp ‘Innerlijke seizoenen’, staat in oktober de herfst centraal. Aan de hand van gedichten verdiepen we ons in het karakter, het ritme en het tempo van dit seizoen. Wat herkennen wij van de herfst in onszelf? Hoe bewegen we daarin mee?
Bomen
Bomen in de herfst Ze gaan wat dieper
In hun wortels wonen.
Ze rukken aan hun standplaats In het bos, net geliefden
Die geen afscheid kunnen nemen
En nooit loskomen van elkaar.
Want bomen in de herfst Ze ruziën met de wind
En dragen hun hart En hun ringen vanbinnen.
Hierom ook Is bewegen een vorm van stilstaan
Is opnieuw beginnen, beminnen.
Rogier M.J. de Neef
(Innerlijke) herfst
Herfst, vallende vruchten.
Sapstromen, terugtrekkend leven.
Bladeren die verkleuren tot één bont palet, afstekend tegen de blauwe hemel.
Klaar om te vallen, bij de eerste herfstdepressie.
Lijdzaam, meebewegend met de wind.
Gevallen blad, voedsel voor een nieuw leven.
En de natuur, die komt tot rust in al zijn bescheidenheid.
Bewust wordend van komen en gaan.
Verstilling in al zijn eenvoud.
En ik, zie de dagen niet meer lengen, de zon die lager staat.
Duisternis valt als een deken op mij neer.
Ik voel hoe de herfst langzaam bezit van mij neemt.
Trek mij meer naar binnen, fysiek en innerlijk.
Mijn herfstdepressie van dat moment.
Ik weet, deze depressie is van tijdelijke aard.
Hoort bij dit seizoen, en niet bij mij.
Maar toch. Innerlijk voel ik, de herfst zit ook in mij in al zijn facetten.
Het loslaten van oude patronen, dóór depressies gaan.
En weten, hoe moeilijk ook, een nieuw leven begint met loslaten.
Stanny